در دال ها و شالوده ها ، دال هاي ساخته شده با سيستم تيرچه هاي بتني ، و تير هايي كه ارتفاع آن ها نسبت به ضخامت دال متصل به آن ها زياد نباشد ، بدليل امكان باز پخش نيرو از اجزا و قسمت هاي ضعيف تر به اجزا و قسمت هاي قوي تر ، نيازي به تامين حداقل ميلگرد هاي برشي نيست .

در مواردي كه براي تعيين كفايت عضو در برش و خمش از آزمايش استفاده شود ، ابعاد واقعي عضو و مقاومت واقعي مصالح معلوم است .

در اين صورت براي مقايسه بين نيرو هاي وارده و مقاومت عضو نيازي به استفاده از ضرائب كاهش مقاومت مصالح نبوده و آن ها را مي توان برابر با واحد فرض نمود و مقاومت هاي اسمي عضو ، Mn  و Vn مي توانند ملاك مقايسه با نيرو هاي نهايي وارده قرار گيرند .

بر اين اساس ، اطمينان حاصل مي شود در صورتي كه مقاومت مصالح به دست امده از آزمايش از مقاومت هاي مشخصه كمتر بوده و يا ابعاد اجزا نسبت به نقشه ها به نحوي داراي خطا باشند كه باعث كاهش مقاومت عضو شوند ، حاشيه ايمني قابل قبول وجود دارد .

اين آرماتور ها بايد از نوع خاموت بسته باشد ، ضمنا تعبيه حداقل فولاد پيچشي طولي نيز الزامي است .